ساختار کلی ++c

امروز میخوام با نوشتن برنامه ای ساده کار رو شروع کنم؛


برای نوشتن هر برنامه ای نیاز به نوشتن تابعی موسوم به
main هست، فرمت این تابع به یکی از صورت های زیر نوشته میشه؛ش


صورت اول:

int main ( )

{

return (0);

}

صورت دوم:

int main ( ) {

return main (0);
}


چند نکته:

نکته اول: میان پرانتز باز-بسته جلوی main هم میتواند فاصله وجود داشته باشد و هم میتواند وجود نداشته باشد، یعنی نوشتن آن به دو صورت زیر امکان پذیر است:

1. int main()
2. int main( )


نکته دوم: صفر جلوی return هم میتواند داخل پرانتز باشد و هم میتواند بدون پرانتز باشد یعنی:

1. return(0);

2. return 0;

نکته سوم: دستورات و وظایف در بین دو آکلاد، بعد از main و قبل از return نوشته میشوند.

مرحله ی دوم نوشتن برنامه را با معرفی متغیرها ادامه میدهیم؛

int main ()

{
int a=4, b, c, count=0;
float s, sum, average, v=2.5;
b=6;
c=10;
s=8;
float d=3.5;

.
.
.
return 0;
}

درین پنج خط دستور ما متغیرهایی را تعریف و یعضی را مقداردهی کرده ایم؛

در خط اول بعد از main متغیرها از نوع integer یا int یعنی عدد صحیح تعریف شده اند و ما مقدار این متغیرها را باید اعدادی صحیح بدهیم ولی اگر احیاناً اشتباه کنیم و مقدارشان را اعشاری بدهیم ممکن است کامپایلر (مترجم برنامه نویسی به زبان ماشین) به صورت اتوماتیک اعشار را حذف کند، اما ما نباید اشتباه کنیم!

نکته: متغیرها میتوانند در ابتدای برنامه که تعریف میشوند مقداردهی شوند مثل متغیرهای a وv و count یا در ابتدای برنامه تعریف شده و در اثنای برنامه مقداردهی شوند مثل b و c و s . حالت سومی هم وجود دارد آن هم اینکه متغیرها هر جا احتیاج شد تعریف شده و مقداردهی شوند مثل d .

نکته: عباراتی مانند int و float برای کامپایلر شناخته شده هستند لذا لازم است آنها را همانطور که برای کامپایلر شناخته شده است و با همان حروف کوچک بنویسیم اما اسامی که میخواهیم برای متغیرها انتخاب کنیم به دلخواه میتوانیم با حروف کوچک و یا حروف بزرگ بنویسیم!

دوباره برنامه را کامل تر میکنیم؛

1. int main ()
2. {
3. int a=4, b, c, count=0;
4. float s, sum, average, v=2.5;
5. b=6;
6. c=10;
7. s=8;
8. float d=3.5;
9. sum=a+v*s-s/v+a*v-b/s+d;
10. v=6.5;
11. sum=sum+v;
12. average=v/(c+b)+(s*a)/v-(a+b)/(s-v);
.
.
.
return 0;
}

در خط نهم دستورالعملی برای انجام مجموعه ای از اعمال ریاضی روی متغیرها نوشته شده است.

نکته: ترتیب انجام این عملیات و به عبارتی اولویت آنها از بالا به پایین به صورت زیر است ( اعمالی که در یک سطر نوشته شده اند اولویت یکسانی دارند )

پرانتز ( )

* / %
+ -

در خط دهم متغیر v دوباره مقداردهی شده است؛ با این کار در ادامه ی برنامه هر گاه از این متغیر استفاده شود مقدار جدید آن منظور میشود.
در خط یازدهم متغیر مقدار
sum+v در متغیر sum ریخته میشود، در کامپیوتر به این عمل assignment گفته میشود.
در خط دوازدهم نیز مجموعه ای از عملیات ریاضی انجام شده و در متغیر
average ریخته میشود.

برنامه را ادامه میدهیم؛

1. int main ()

2. {
3. int a=4, b, c, count=0;
4. float s, sum, average, v=2.5;
5. b=6;
6. c=10;
7. s=8;
8. float d=3.5;
9. sum=a+v*s-s/v+a*v-b/s+d;
10. v=6.5;
11. sum=sum+v;
12. average=v/(c+b)+(s*a)/v-(a+b)/(s-v);
13. cout <<”FIRST PROGRAM”<
14. cout<<”s u m =”<<
15. cout<<”v=”<<<”s=”<<
return 0;

}

خروجی برنامه بعد از نوشتن آن در نرم افزار ویژوال سی به صورت زیر خواهد شد:

FIRST PROGRAM
s u m =123.456
v=2.5 s=8

همانطور که با توجه به خروجی مشخص است دستورcout دستوری برای نمایش در صفحه خروجی است؛
اگر بعد از دو نامساوی جلوی cout
داخل گیومه عبارتی را بنویسیم آن عبارت عیناً در خروجی نشان داده میشود و اگر خارج گیومه بنویسیم آخرین مقداری که از متغیر در برنامه داریم در خروجی نشان داده میشود.

آخرین نکته ای که ازین برنامه هنوز ناگفته مونده اینه که؛

هر برنامه ای شامل تعدادی هدر فایل (header file) در خطوط ابتدایی خودش هست که اصطلاحاً مثل کتابخانه ای میمونه که توابع استفاده شده در برنامه ازون جا فراخوانی می شوند، درین برنامه نیاز به هدرفایلی هست که به هدرفایل iostream.h مشهور می باشد؛ که به معنی جریان ورودی و خروجی است و از چند بخش با مفاهیم زیر تشکیل شده است؛

i=input

o=output

stream به معنی جریان

h=header file

پس برنامه ی کامل رو به طور کامل یک بار دیگر در زیر براتون میارم؛

# include

int main ()
{

int a=4, b, c, count=0;
float s, sum, average, v=2.5;
b=6;
c=10;
s=8;
float d=3.5;
sum=a+v*s-s/v+a*v-b/s+d;
v=6.5;
sum=sum+v;
average=v/(c+b)+(s*a)/v-(a+b)/(s-v);
cout <<”FIRST PROGRAM”<
cout<<”s u m =”<<
cout<<”v=”<<<”s=”<<

return 0;
}

در حقیقت چیزی که لازم هست بدونیم اینه که تابع main ازین کتابخانه فراخوانی میشود؛ پس در هر برنامه ای که از تابع main استفاده کردیم این هدرفایل رو باید در ابتدای اون به کار ببریم ، یعنی تقریباً همه ی برنامه ها!

برنامه ای که توضیح داده شد برنامه ای بود قابل اجرا در نرم افزار ویژوال استودیو که در پست بعدی کمی در مورد نحوه ی کار با این برنامه هم توضیحاتی خواهم داد.

باتشكرازسايت http://www.blogcatalog.com/blogs/c-3.html